Nazwisk chłopców nie można podać ze względu na ich wiek. Ława przysięgłych jednomyślnie uznała w poniedziałek, że obaj są w równym stopniu winni morderstwa. Po tej decyzji stali się oni dwoma najmłodszymi skazanymi mordercami w Wielkiej Brytanii.
Uważa się, że są oni najmłodszymi oskarżonymi skazanymi za morderstwo w Wielkiej Brytanii od czasu, gdy Robert Thompson i Jon Venables, obaj w wieku 11 lat, zostali uznani za winnych zabicia dwuletniego Jamesa Bulgera w 1993 roku.
Podczas śledztwa ustalono, że jeden z chłopców celowo wpadł na Seesahaia, a gdy ten zapytał go, co robi, chłopiec wyciągnął mierzącą 42,5 cm maczetę. Seesehai krzyknął do znajomego, by uciekał, a gdy ten obejrzał się za siebie, zobaczył Seesahaia na ziemi otoczonego przez chłopców.
Oskarżeni nie znali swojej ofiary wcześniej. Podczas zeznań twierdzili, że on rozpoczął konflikt prosząc ich o zejście z ławki. Jeden z chłopców użył maczety, by podciąć mu nogi i dźgnąć go w serce, drugi natomiast uderzył go bronią w głowę.
W wywiadzie opublikowanym po ogłoszeniu wyroku, ojciec Seesahai, Suresh Seesahai, powiedział, że współczuje rodzicom morderców.
Jeden z chłopców przyznał się do posiadania maczety użytej do zabicia Seesahai, ale obwinił współoskarżonego o pchnięcie nożem ofiary. Obaj chłopcy zaprzeczyli morderstwu i obwiniali się nawzajem za śmiertelne obrażenia.
Ofiarą był 19-letni, pochodzący z Anguilli na Karaibach Shawn Seesahai, który przyjechał do Wielkiej Brytanii z powodu operacji usunięcia zaćmy i mieszkał w Birmingham.
Z zeznań wynika że 13 listopada ubiegłego roku udał się on z przyjaciółmi do Wolverhampton, gdzie spędzali czas na boisku we wschodniej części miasta. W tym samym czasie w pobliżu znajdowali się 12 letni chłopcy którzy przekazywali sobie maczetę z rąk do rąk.
Oskarżeni twierdzą, że po ataku grali w gry wideo i aż do następnego dnia nie wiedzieli, że Seesahai zmarł. Dowody telefoniczne wykazały jednak, że chłopcy szukali w Internecie artykułów prasowych na temat zdarzenia, a jeden z nich dzień po morderstwie szukał informacji jak może opuścić kraj.
Ze względu na młody wiek chłopców na rozprawę wprowadzono specjalne ustalenia. Zamiast siedzieć na ławie oskarżonych, siedzieli oni w głównej sali sądowej wraz z członkiem rodziny i pośrednikami, którzy pomagali wyjaśnić przebieg postępowania. Godziny posiedzeń sądu zostały skrócone, a każda sesja nie trwała dłużej niż 40 minut. Adwokaci i pracownicy sądu nie nosili peruk ani tog.
Podczas śledztwa ustalono, że jeden z chłopców celowo wpadł na Seesahaia, a gdy ten zapytał go, co robi, chłopiec wyciągnął mierzącą 42,5 cm maczetę. Seesehai krzyknął do znajomego, by uciekał, a gdy ten obejrzał się za siebie, zobaczył Seesahaia na ziemi otoczonego przez chłopców.
